Pindafields II, aangekocht voor de vaste collectie van Museum Rotterdam, 2012/2013
‘Pindafields II – renovatie architectuur’, is een installatie en sfeerbeeld van de straatcultuur en de herstructurering van de Rotterdamse wijk De Velden op schaal. Drie grondplaten met in totaal 7 gebouwen, trottoirs, een voetbalveldje, een tennisveld en tuintjes worden bevolkt door pindafiguren, w.o. Een fanfare, een voetbalteam en bouwvakkers. De installatie wordt verlicht met straatlantarens en binnenhuisverlichting.
De gebouwen worden bewoond door pindafiguren. Vooraanzicht van installatie is het baksteenkleurig gebouw waaraan gewerkt wordt door bouwvakkers, links daarvan een gerenoveerd oranje bakstenen gebouw met nieuwe bewoners. Schuin daar tegenover een oudbouw, deels dichtgetimmerd en nog bewoond door een aantal oude bewoners. Op de achterste plaat staat een grijze electriciteitscentrale met daarnaast een zwart gebouw, een soort laboratorium of fabriekje. Daarachter een witte fabriekshal en een kleine wit bakstenen moskee naast een gravel tennis- of handbalveldje met 2 spelers. De oudbouw heeft verwaarloosde achtertuintjes en 2 schuurtjes. Er loopt een pindafanfare, gadegeslagen door wat bewoners en 2 werklui op een bank. Bij de nieuwbouw bevindt zich een voetbalveldje met voetbalteams. Het terrein is omzoomd door sloten, grienden en struikgewas. Langs de sloten wordt gejogd door 3 figuren.
Een deel van de pindafiguren dragen een universele dracht; een superheldenpakje met capuchon. Dit pakje refereert aan voetbalsupporters, straatdracht, moslima’s, Afrikaanse hoofdbedekking in één. De naturelle pinda’s zijn meest bewoners van de oudbouw. De pindafanfare dragen uniforme hoofddeksels. Er zijn drie majorettes en een vaandeldrager met het vaandel met opschrift ‘Pinda Partituur’, de naam van de fanfare. Zij staan voor het oude verenigingsleven, zij overleven de herstructurering door de ingebruikname van de nieuwbouw met een aubade in te luiden. ‘Pinda’ wordt soms gebruikt als scheldwoord voor Aziatische mensen, binnen het werk van Roothaan heeft de pinda een totaal andere betekenis. Met haar pindafiguren wordt juist de universele overeenkomstigheid van een wereldbevolking weergeven. Agnes Roothaan werkt met pinda’s vanwege de organische vorm, alle pinda’s zijn verschillend, zoals ook alle mensen verschillen. De werelden die zij creëert zijn een vertaling van de wereld zoals zij die beleeft en zijn daarmee een sfeerbeeld en allegorie; een universum met eigen wetmatigheden en logica.